სად მივყავართ ევოლუციას?

დაახლოებით ნახევარი წლის წინ კამათი მომივიდა ჩემ დასთან. თემა ეხებოდა საქართველოში კარგად ნაცნობ ყბადაღებულ ჩიპებს. ალბათ გახსოვთ ჩვენ ქვეყანაში გავრცელებული ლეგენდები და მითები ბიოჩიპების შესახებ. თუ ვინ და როგორ გაავრცელა ეს ლეგენდები და მითები ამაზე საუბარს არ ვაპირებ, მითუმეტეს ეს არც ამ ახალი ბლოგის თემატიკაა და არც კამათის გასაღები. ჩვენ უფრო ვკამათობდით ჩიპებზე და ადამიანის როლზე. მოგეხსენებათ სიახლეს (რომელიც მხოლოდ იდეის დონეზეა მსოფლიო მასშტაბით) არც თუ ისე ადვლად ეგუება ადამიანთა უმრავლესობა და მითუმეტეს ისეთ უცნაურ რამეს როგორიცაა ბიოჩიპი. თუ გამოვაკლებთ რელიგიურ ფუნდამენტალისტებს და ფანატიკოსებს, რომლებიც ამ ბიოჩიპებში რაღაც მეორედ მოსვლის ნიშნებს, ანტიქრისტეს ბეჭედს და სატანის ხელს ხედავენ, დაგვრჩება ადამიანთა უზარმაზარი მასა რომელიც არც თუ უსაფუძვლოდ, ყოველგვარი მისტიფიკაციის და რელიგიური გრძნობების გარეშე, ერთგვარი შიშით და უნდობლობით უყურებს ბიოჩიპების არც თუ ისე ახლო პერსპეტქტივას. ეს ბუნებრივია – ჩნდება ერთგვარი შიში. ხომ შეიძლება ეს მთავრობებმა და მონსტრმა კორპორაციებმა ბოროტად გამოიყენონ? ხომ შეიძლება ეს იყოს კონტროლის და ადამიანის უფლებების შემზღუდავი საშუალება. ჩემი პასუხია – კი როგორ არა, თავისუფლად. მაგრამ კამათი მაინც უფრო სხვა რამეს ეხებოდა. მე რათქმაუნდა ვაცნობიერებ და სრულიად შესაძლებლად მიმაჩნია რომ ბიოჩიპი ვიღაცამ ან ვიღაცეებმა შესაძლოა არაკეთისინდისიერი მიზნით გამოიყენონ, მაგრამ ამ საფრთხის მიღმა არ მესმის რა მორალური ბარიერი უნდა ეღობებოდეს ადამიანს.